Ed Turk en Fotografie

Van jongs-af-aan heb ik een fascinatie gehad voor film en fotografie. Gewekt door een serie lezingen op de middelbare school door leraar Nederlands, Karel Korswagen, over het ontstaan van de film en de gebroeders Lumière.

De 8mm filmrolletjes ontwikkelde ik zelf, hing de 7,5 meter lange, 16mm brede films aan waslijnen te drogen, splitste de film daarna in tweeën en kreeg zo 15 meter film, die je dan ging monteren en plakken. Heb zelfs nog een tijdje een 16mm Canon Scoopic filmcamera gebruikt, maar toen de Kodak ontwikkelcentrale in Rijswijk werd opgedoekt, verschoof mijn belangstelling naar het fotograferen.

Ik leverde wat sportfoto’s aan bij de Zoetermeerse editie van de Haagsche Courant (nu AD) en kreeg op een gegeven moment bezoek van de chef fotoredactie. Hij vroeg me om door te gaan met het aanleveren van foto’s en hij wilde er ook wel voor betalen. Hij wist dat ik toen nog geen beroepsfotograaf was en hij had daarom ook wat tegenstand op de redactie ondervonden, maar hij had doorgezet. Dus schoot ik elk weekend met mijn Minolta SRT101 met 135mm 2.8 lens 2 of 3 zwart/wit rolletjes Kodak Tri-X vol, ontwikkelde die, drukte een paar foto’s af, bracht er 1 naar Delft, waar de redactie Delft/Zoetermeer zat, en bracht er 2 of 3 naar het Streekblad in Zoetermeer, vergezeld van een redactioneel stukje. Al die foto’s werden geplaatst en dat was goede promotie voor mijn atletiekclubje.

En nu ben ik dan wel beroepsfotograaf en heb ik een overeenkomst met het foto pers bureau ANP/Hollandse Hoogte die als mijn agen optreedt  voor de nationale pers en mij promoten als hun atletiek specialist. Ik ben lid van de beroepsorganisatie DuPho (Dutch Photographers) en dus aangesloten bij fotopersbureau ANP/Hollandse Hoogte.

Ik heb foto’s geleverd aan Noordhoff Uitgevers voor informatieve boekjes bestemd voor het basisonderwijs over atletiek, tennis en kunstschaatsen; maak reportages voor o.a. de Hurdles Special - die mijn foto’s gebruikten voor hun affiche - en voor het Polsstok Evenement in Rotterdam. Ook maak ik foto's voor bijvoorbeeld de Zandmotor Run in Kijkduin. Met veel plezier maak ik ook foto's bij aansprekende jeugdwedstrijden, waarbij ik op zoek ben naar mooie plaatjes voor de atleten, hun ouders en hun vereniging en bouw ik zo tevens een forse verzameling op van foto’s van atleten (stock photography), die vaak van pas komt als een krant, een vereniging, een ontwerper of de bond op zoek is naar een foto, bijv. een afbeelding van een bepaalde atleet. Zo gebruikte de Atletiekunie voor het NK Indoor seizoen 2013 een foto van mijn hand (met daarop 2 hordelopers) voor alle gedrukte uitingen zoals posters en flyers. Voor de Vrienden van de Atletiek maakte ik foto's voor de Vriendenband en foto's ten behoeve van het Jeugdfonds van de Vrienden.

In 2018 zijn mijn foto's van de finish van Dafne Schippers tijdens de FBK games zowel door de Telegraaf als het Algemeen dagblad in hun papieren editie als spread (over 2 pagina's) geplaatst, terwijl ook een aantal foto's door mij genomen tijdens de WK indoor in Birmingham en de EK in Berlijn zijn gebruikt.

Door mijn atletiek achtergrond (zie hierna) ken ik de emotie van de atleten, weet ik waar de cruciale momenten liggen en hoe het bewegingsverloop is. Ik heb gemerkt dat ik vaak op andere plaatsen sta dan collega fotografen. De winnaar van een marathon wordt vaak recht van voren gefotografeerd, terwijl hij met zijn handjes omhoog het finishlint “doorbreekt”. Maar dan zie ik altijd die lege tribunes op de achtergrond in de bocht van het Olympisch Stadion, zei de PR medewerkster van de Amsterdam Marathon. Dus stond ik als enige fotograaf een paar meter voorbij de finish aan de binnenkant van de baan en had ik de winnaar, het lint, burgemeester Van der Laan, die het lint had vastgehouden, de tijdklok met de scherpe tijd, de naam van de hoofdsponsor duidelijk in beeld, een enthousiaste directrice van Le Champion en de volle eretribune op de achtergrond op mijn foto. Dat bedoelde ze dus. Die foto stond in Engeland op een site van long-distance-runners bij een verslag over de Amsterdam Marathon.

Mijn site wordt steeds beter bezocht. Sinds 2017 wordt mijn site meer dan 100.000 keer per jaar bekeken; Aantal bekeken pagina's 1.250.000 per jaar.

Ed Turk en Atletiek

Ik begon als B-junior op de Laan van Poot in Den Haag bij LDA (opgegaan in Haag Atletiek) en specialiseerde me al gauw in het hordelopen. Was ooit derde van Nederland op de junior ranglijst van enig jaar en volgde de nationale trainingen. Van de rector van het gymnasium, waar ik toen op zat, mocht ik op zaterdag, als ik nationale training had in de oude Rai in Amsterdam, het laatste uur eerder weg. In die tijd had je ook op zaterdag ochtend gewoon les. Dus miste ik het uurtje biologie. Dat heb ik geweten: op mijn eindlijst had ik een 4 voor biologie, maar een 10 voor meetkunde dus dat hief die 4 weer op. Training kregen we aanvankelijk van de Duitser Pädelt, die het goed kon vinden met hordeloopster Lia Hinten, en later van de roemruchte Wil Westphal.

Ben internationaal 1x uitgekomen voor een militaire landenploeg. Kreeg de complimenten van de generaal, want ik was de enige geweest die alle horden had laten staan. Ik werd wel laatste. Voor de heren-hoogte waren mijn beentjes namelijk te kort, dus dat werd hordespringen in plaats van hordelopen.

En ik weet dus wat een hamstringblessure is, want die knal in mijn been heb ik gevoeld.

Dan maar penningmeester worden van LDA/Haag’68 en na mijn verhuizing naar Zoetermeer oprichter en voorzitter van ILION. Ik volgde alle jury- en trainersopleidingen tot en met die van trainer-coach-B met specialisatie sprint/horden.

Trainde bij ILION altijd de meisjes-CD en de hordelopers uiteraard. Vulde als trainer in het begin de competitieploeg aan. We hadden geen discuswerper. Dus ik vestigde het eerste clubrecord met een worp van dertig meter of zo. Had ik net op de cursus gehad. Dus ik wist hoe het moest, al had ik de kracht niet in mijn armen. De dwarsgestreepte spiertjes zaten nl. in mijn benen en niet in mijn armen.

Werd intussen ook, via het Unieraadslidmaatschap en het lidmaatschap van de kascommissie, penningmeester van de KNAU (1977-1983) en werd na afloop daarvan lid van verdienste van de KNAU. Ging als chef de delegation vaak met nationale jeugdploegen mee. In de tijd dat Nelli Cooman nog junior was. Toen de WC rollen van 5 hoog uit het raam van het hotel in Bern werden gegooid en in Westfahlen de C-jeugd ‘s nachts over het dak de andere sekse wilde bereiken en wij als begeleidingsteam dus nauwelijks aan slapen toe kwamen. Ben ook nog eens als bestuursgedelegeerde mee geweest met een snelwandelploeg naar een interlandwedstrijd in Zwitserland. Reden waarom je nu regelmatig ook foto’s op mijn site kunt zien van snelwandelaars.

Kwam zo in aanraking met de EAA (European Athletic Association) en werd accountant van de EAA, hetgeen ik 25 jaar lang heb mogen doen, en dat leverde me weer een Golden EAA Pin op. Die Europese contacten kwamen me goed van pas bij mijn functie van Competition Secretary van de EK Indoor in Houtrust Den Haag, van de EK onder 23 jaar in Amsterdam en van de EK Junioren in Hengelo. En nu zeker ook als coördinatoe van de vereniging Dutch Athletics Fans (DAF). Als wedstrijdsecretaris heb ik ook 13 jaar lang de NK’s indoor in Houtrust Den Haag en 1x Gent mogen helpen organiseren. Daarna een tijdje microfonist geweest en nu dan sportfotograaf met specialisatie atletiek.

Heb me ook een tijdje via de Vrienden van de Atletiek ingezet om talentvolle jeugd al vroeg internationale ervaring te laten opdoen via de C-interland, het Indoor Event U7, de International Amsterdam Battle U18 en wellicht een internationale cross in België.

Ik wil graag de concentratie, de krachtsinspanning en de emotie van de atleet in beeld brengen.

Zo de atletieksport promoten.